Op 18 juli 2019 stond in het NRC een artikel over zorg en technologie met de titel “De radioloog wordt een datawetenschapper“. De eerste regels luidden:
Kunstmatige intelligentie weet medische scans uitstekend te interpreteren. Waar blijft de radioloog van vlees en bloed?
Liza van Lonkhuyzen, NRC-journalist
Het artikel triggert mij omdat ik samen met een afstudeerder Koen Lubbers en twee collega-onderzoekers Arjen de Vries en Paul van der Vet al in 2004 onderzoek deed naar het analyseren van digitale medische beelden met behulp van slimme algoritmen.
De speurtocht naar de ideale verhouding tussen zorg, technologie en de menselijke factor is op dit gebied al ruim vijftien jaar oud. Een speurtocht waarvan we moeten hopen dat we snel de juiste antwoorden zullen vinden, aldus het artikel. Volgens de geïnterviewde radioloog Wouter Veldhuis zal de innovatie van AI-tools zorgen voor een totale omslag in de radiologie.
Het antwoord dat we radioloogdatawetenschappers moeten opleiden vind ik een stap in de goede richting maar nog enigszins beperkt. Wat is een datawetenschapper in deze context? Gaat het nog om radiologen of zullen er nieuwe medische-technologische disciplines ontstaan?
Ik voorzie dat de speurtocht zich in vieren zal splitsen, en zich zal concentreren rondom de volgende vier zorgfasen:
- Preventie, hoe voorkomen we dat iets plaatsvindt?
- Diagnose, wat is er aan de hand?
- Behandeling, hoe kan het worden opgelost?
- Nazorg, hoe kunnen we na de behandeling optimaal begeleiden?
Hier zal steeds de vraag zijn wat de ideale verhouding is tussen zorg, technologie en de menselijke factor. Uit deze vier fasen zullen nieuwe medische disciplines ontstaan.
Algoritmes, al of niet super-intelligent, kunnen specifiek per fase worden ingezet om de ondersteuning en begeleiding van de zorgprofessionals te optimaliseren. Hierdoor zal ook -in een versneld tempo- het vakgebied en de rolopvatting van medische specialisten veranderen.
Hilversum, 19 juli 2019